Van Petaluma naar Yosemite National Park

Maandag 2 & dinsdag 3 mei

We hadden gister avond besproken dat we een heerlijk rust dagje zouden in plannen. Althans dat was de bedoeling. We zouden de camper zo goed als klaar maken voor de volgende dag naar Yosemite park. Dat betekent, stront pijpjes leeg halen en weer schoon water bij vullen. En vooral de wagen vol gooien met zo veel voedsel dat we de aan komende 2 weken niet meer verhongeren. Nou ik kan je zeggen, dat is gelukt. Nadat de obdammers de deur uit liepen gingen de rol luiken achter ons ook dicht. En waarom zoveel in geslagen? Omdat sommige dachten dat we de komende 2 weken geen supermarkt meer tegen komen denk ik. Na ongeveer 2,5 uur weg geweest zijn van de camping, was onze wasvrouw ( pien ) al ongerust geworden. Maar ze was blij dat we nog leefde en de hele supermarkt hadden leeg gehaald. Toen begon de rustdag pas echt, inmiddels is het 5 uur smiddags . Dus dat werd wel tijd. De koude kletsers gingen open en we bespraken de volgende dag. Op naar Yosemite park.

Dinsdag 3 mei.

Het wekkertje ging om half 8 en om 8 reden voll gase naar onze nieuwe avontuur. De wegen naar onze bestemming waren op de snelwegen na, hartstikke mooi. Langs de bergen gingen we om hoog en naar beneden. Wat is het mooi en immens groot. Waar je helaas niet omheen kom zijn de vele verbranden bomen. Wat zonde, maar ook wel weer indrukwekkend om te zien. Hoe verder we het park van Yosemite inrijden hoe groener en indrukwekkender het word. De wegen zijn perfect te berijden en alles eromheen is zo mooi. Ogen te kort. Langs al dit moois vinden we ook een mooie wandeling naar de grootste bomen van de wereld. Deze loop route was zwaar maar erg leuk om te doen. Het duurden heen en weer ongeveer 2 uurtjes, maar dan heb je wel die immens grote bomen gezien, en zijn echt heel groot. We sprongen weer de camper in naar al het moois wat er nog meer was. Langs de wegen naar beneden waren zogenaamde Vista points te zien. De ene stop had een mooi uitzicht over het park, de andere hele mooie waterval. De weg en dus ook het park was nog niet af. Maar het werd ook al wat later. Dus we besloten terug te rijden naar onze slaap plaats. Waar weer wat koude kletsers op ons stonden te wachten, en die hadden we wel verdient. Het was nog lkr weer dus besloten Joost en ik de nieuwe Pieter van de hoogerband te worden. Helaas ook dat talent bleken we niet te hebben. Dan maar weer iets doen wat we wel kunnen. Bier drinken en de volgende dag bespreken. We hadden allemaal de wens om het verlate mijn stadje Bodie te bezoeken. Dus dat was een zkrheidje. Toen kwam ik met het idee om miss na de Yosemite Falls door te rijden naar een plaatstje dichtbij Bodie. Dat kon en dan zouden we ook nog naar het bekende Mono Lake kunnen. Prima voor elkaar dus. Nu lkr te bed.

Woensdag 4 mei.

De nacht verliep weer soepeltjes en het ontbijt zat weer achter de kiezen. Dus snel naar Yosemite Falls. Iets waar ik wel naar uitkijk. In het midden van het park stond Yosemite falls. Daar konden we wat informatie inwinnen voor de Zogenaamde ' Hiks ' De weer zeer vriendelijke vrouw gaf ons meer dan genoeg informatie voor alle wandelingen naar de Hiks. Ze gaf ons een goede ook een uitleg over de shuttle bussen en vroeg ons ook nog waar we hierna heen zouden rijden. Een zeer goede vraag bleek achteraf. Ik zij namelijk dat we op weg gingen naar Mono lake. De vrouw dacht even na en ze dompelde ons vervolgens in diepe rouw. Ze vertelde namelijk dat de Tioga pas dicht was. Dit is de enige korte weg naar mono lake. Je kan er evengoed nog heen maar je moet een flink stukje om rijden. Een echte no go! Dus het obdammer comite kwam weer bij 1 in de camper en besloot het hele plan voor morgen om te gooien. Dan gaan we maar naar de sequoia bomen. Op zich ook geen slecht idee. Maar eerst maar weer aan de wandel. De eerste beklimming/wandeling hete Happy isles. Deze werd ons aangeraden door het lieve vrouwtje van het informatie centrum. Deze kan je makkelijk lopen en is niet heel zwaar. Na daar dacht het ongetrainde spierbundel anders over. Zwetend bracht hij zijn spiermassa naar boven terwijl de rest rustig op Joost wachten. Maar eerlijk is eerlijk het was een pittige loop met een nog pittigere uitzicht. Ogen te kort. Onze jan paparazzi had z'n camera constant in de hand om de mooiste kiekjes te maken. De wandel route duurde ongeveer een half uurtje met een stijgings percentage van 200 meter op nog geen 2km. Toen weer snel naar beneden gevlogen in nog geen 20 min. Goed voor de kuitjes dus. Op naar de volgende trail. Rudi had ons mooie plaatjes laten zien van mirror lake. Dus het beloofde heel wat. De loop er na toe werd vrij vlak genoemd en goed te belopen. Dit was echter het pad via de weg en niet het bospad. Die uiteraard de slimme obdammers hadden genomen. Joost was inmiddels al opgewarmd, dus dit kon er ook wel bij. Aan het einde van het ruige bospadje zagen we de mirror in beeld. De plaatjes van Rudi waren miss iets mooier, maar het was wel de moeite waard. In het water kijkende, zag je de half dome. Dit is een van de grootste berg rots van Yosemite. En zkr mooi. De route terug was uiteraard sneller als heen en we vlogen de camper in. Rudi kroop voor het eerst achter het stuur om als de nieuwe max Verstappen ons naar het plaatsje Fresno te lijden. De weg lijden Rudi alias Max naar de voet van de berg. Meer dan 1900 meter dalen. Een pittige route, maar voor onze Rudi, alias max. Was dit een goede les. En hij is cum laude geslaagd. Hij heeft een biertje verdient! Morgen naar de sequoia bomen. Dat zal ook weer erg mooi worden. Tot snel en groeten

Uw razende reporter Paul.